Colorectale kanker
Ons toegewijde team van specialisten biedt uitgebreide zorg voor colorectale kanker, van vroege opsporing tot geavanceerde behandeling. We bieden gepersonaliseerde behandelplannen, innovatieve therapieën en ondersteunende zorg om u te helpen colorectale kanker te bestrijden en uw kwaliteit van leven te verbeteren.
Bel 911 als u ernstig gewond bent of denkt dat u spoedeisende hulp nodig heeft. Hulpverleners helpen u bij het bepalen van de beste manier van handelen.
Uitgebreide behandeling van colorectale kanker
In het TMC Health Cancer Center in Tucson leiden colorectale chirurgische specialisten onze multidisciplinaire aanpak om uitgebreide, gepersonaliseerde behandeling van colorectale kanker te bieden. We gebruiken geavanceerde diagnostische hulpmiddelen zoals colonoscopie en beeldvorming voor vroege detectie. Onze expertise omvat een volledig spectrum van behandelingsopties, waaronder geavanceerde chirurgische technieken, chemotherapie en bestralingstherapie, allemaal afgestemd op uw individuele behoeften. Vanaf de eerste diagnose via elke fase van de behandeling tot in het overleven, is het onze toewijding om medelevende, patiëntgerichte zorg te bieden en de best mogelijke resultaten voor onze gemeenschap in Zuid-Arizona te garanderen.
Dr. Schluender
Risicofactoren voor colorectale kanker
Dr. Stefanie Schluender maakt deel uit van de TMC Health Cancer Center Specialisten in colorectale chirurgie team.
Ons team werkt met u samen om
- Geavanceerde diagnose en behandeling
- De nieuwste technologie en gespecialiseerde technieken om de zorg te verbeteren. Onze teams hebben veel ervaring met minimaal invasieve chirurgie en verbeterd herstel na een operatie.
- We zullen met u samenwerken om al uw behandelingsopties te bekijken en de behandeling te kiezen die het beste bij uw behoeften past.
- De behandeling kan bestaan uit chirurgie, chemotherapie (inclusief klinische onderzoeken), bestralingstherapie of een combinatie hiervan.
- Palliatieve zorg
- Een multidisciplinaire teamaanpak die de Colorectale chirurgische specialisten
Informatie
Gecontroleerd worden op darm- en endeldarmkanker (ook wel colorectale kanker genoemd) is een heel belangrijke manier om gezond te blijven. Het helpt artsen om eventuele problemen vroegtijdig op te sporen, zelfs voordat u symptomen heeft. Wanneer kanker wordt gevonden wanneer deze klein is en zich niet heeft verspreid, is deze meestal gemakkelijker te behandelen en te verslaan.
Zie het zo: regelmatige controles kunnen kleine problemen vinden, zoals kleine gezwellen die poliepen worden genoemd. Deze poliepen zijn geen kanker, maar ze kunnen na verloop van tijd kanker worden - soms wel 10 tot 15 jaar! Door gecontroleerd te worden, kunnen artsen deze poliepen vinden en verwijderen voordat ze een ernstig probleem worden. Het gaat dus niet alleen om het vroegtijdig opsporen van kanker; Het gaat er ook om dat je het in de eerste plaats voorkomt.
De American Cancer Society (ACS) suggereert nu dat de meeste mensen zich op 45-jarige leeftijd moeten laten controleren op darmkanker. Vroeger zeiden ze 50 jaar, maar ze hebben het veranderd omdat ze hebben gezien dat meer jongere mensen dit soort kanker krijgen.
Zelfs als je je gezond voelt en geen problemen hebt, is het nog steeds belangrijk om na te denken over screening wanneer het tijd is. Uw arts kan u helpen erachter te komen wanneer de beste tijd voor u is om te beginnen. Zaken als de gezondheidsgeschiedenis van uw familie kunnen ook een rol spelen bij wanneer u met screening moet beginnen. Als iemand in uw familie bijvoorbeeld darmkanker heeft gehad, kan uw arts voorstellen om eerder te beginnen.
Vergeet niet om met uw arts te praten over wanneer jij zou moeten beginnen met controleren. Ze kunnen u helpen uw risico te begrijpen en het beste plan voor u te maken. Het is ook een goed idee om bij uw verzekeringsmaatschappij na te gaan welke screeningstests zij dekken.
Er zijn verschillende manieren om te controleren op darm- en endeldarmkanker. Hier zijn enkele van de belangrijkste:
Tests op je poep (ontlasting): Deze tests zoeken naar tekenen van kanker of poliepen in uw poep.
- Fecaal occult bloedonderzoek (FOBT): Dit controleert op kleine stukjes bloed die u niet kunt zien. Deze test doe je meestal thuis en stuur je een sample op.
- Fecale immunochemische test (FIT): Dit is een andere test die zoekt naar verborgen bloed in je poep. Het is vaak gemakkelijker om te doen dan FOBT.
- Ontlasting DNA-test (FIT-DNA), zoals Cologuard®: Deze test zoekt naar zowel verborgen bloed als veranderingen in het DNA in uw poep die een teken kunnen zijn van kanker of poliepen. Dit doe je thuis en stuur je een sample op.
Tests die in uw dikke darm kijken: Met deze tests kunnen artsen het slijmvlies van uw dikke darm en rectum zien.
- Colonoscopy: Dit is een veel voorkomende test waarbij de arts een lange, flexibele buis met een camera gebruikt om naar uw hele dikke darm en rectum te kijken. Als ze poliepen zien, kunnen ze die meestal tijdens de test verwijderen. Je moet je voor deze test laten schoonmaken en je krijgt medicijnen om je slaperig te maken, zodat je niets voelt.
- Sigmoïdoscopie: Dit is als een colonoscopie, maar de buis is korter, dus er wordt alleen gekeken naar het onderste deel van uw dikke darm (het sigmoïde) en het rectum.
- Virtuele colonoscopie (CT-colonografie): Hierbij worden speciale röntgenstralen gebruikt om foto's van uw dikke darm en rectum te maken. Het is minder invasief dan een gewone colonoscopie en u hoeft niet in slaap te worden gebracht. Als ze echter iets vinden, heeft u mogelijk een regelmatige colonoscopie nodig om het te verwijderen.
Het is erg belangrijk om met uw arts te praten over welke screeningstest het beste voor u is. Ze zullen rekening houden met uw leeftijd, uw gezondheid en uw familiegeschiedenis om u te helpen beslissen. Gescreend worden is een eenvoudige stap die u kunt nemen om uw gezondheid te beschermen!
Als een screeningstest poliepen vindt, kan uw arts een biopsie doen, wat betekent dat u een klein stukje weefsel neemt om onder een microscoop te bekijken. Vaak kunnen deze poliepen worden verwijderd tijdens de colonoscopie of sigmoïdoscopie. Als de screeningstest kanker suggereert of als u symptomen heeft, zal uw arts meer tests uitvoeren om erachter te komen wat er aan de hand is. Dit kan inhouden dat u naar uw gezondheidsgeschiedenis vraagt en een lichamelijk onderzoek doet. Als deze tests geen kanker aantonen, heeft u mogelijk geen tests of behandeling meer nodig, maar uw arts kan regelmatige controles aanbevelen.
Onze specialisten gebruiken een stadiëringssysteem om de omvang van darm- en endeldarmkanker te beschrijven. Dit helpt ons bij het bepalen van het meest geschikte behandelplan voor elk individu. De stadia zijn gebaseerd op hoe ver de kanker is gegroeid en of deze zich heeft verspreid naar andere delen van het lichaam.
Stadia van darmkanker
- Stadium 0 (carcinoom in situ): In dit vroegste stadium worden de kankercellen alleen in de binnenste bekleding van de dikke darm aangetroffen. Ze zijn niet verder gegroeid dan deze laag.
- Fase I: De tumor is in de binnenwand van de dikke darm gegroeid, maar is nog niet door de hele wand gegroeid. Er is geen verspreiding naar nabijgelegen lymfeklieren of verre locaties.
- Fase II: De tumor is dieper gegroeid, in of door de wand van de dikke darm. Het kan nabijgelegen weefsels zijn binnengedrongen, maar de kankercellen zijn niet uitgezaaid naar de lymfeklieren.
- Fase III: De kanker is uitgezaaid naar nabijgelegen lymfeklieren. Het heeft zich echter nog niet verspreid naar andere verre delen van het lichaam.
- Fase IV: Dit stadium geeft aan dat de kanker is uitgezaaid naar andere organen of verre lymfeklieren in het lichaam, zoals de lever of longen.
- Terugkeerpatroon: Recidiverende darmkanker betekent dat de kanker is teruggekeerd na een periode van succesvolle behandeling waarin deze niet langer detecteerbaar was. Het kan opnieuw verschijnen in de dikke darm zelf of in andere delen van het lichaam.
Stadia van rectale kanker
Het stadiëringssysteem voor endeldarmkanker lijkt sterk op dat van darmkanker:
- Stadium 0 (carcinoom in situ): Dit is het vroegste stadium, waarin de kankercellen beperkt zijn tot de binnenste laag van het rectum en niet zijn uitgegroeid tot diepere weefsels.
- Fase I: De tumor is in de wand van het rectum gegroeid, maar heeft zich niet over de hele wand uitgebreid en is niet uitgezaaid naar lymfeklieren of verre plaatsen.
- Fase II: De tumor is dieper in of door de wand van het rectum gegroeid en is mogelijk nabijgelegen weefsel binnengedrongen. Belangrijk is dat de kankercellen zich niet hebben verspreid naar de lymfeklieren.
- Fase III: De kanker is uitgezaaid naar de nabijgelegen lymfeklieren, maar is niet uitgezaaid naar andere delen van het lichaam.
- Fase IV: Dit vergevorderde stadium betekent dat de kanker is uitgezaaid naar andere organen of verre lymfeklieren, zoals de lever, longen of verre lymfeklieren.
- Terugkeerpatroon: Recidiverende endeldarmkanker is kanker die is teruggekomen na een periode waarin deze na de behandeling niet kon worden gedetecteerd. Het kan opnieuw verschijnen in het rectum of in andere delen van het lichaam.
Inzicht in het stadium van darm- of endeldarmkanker is een cruciale stap bij het plannen van uw persoonlijke behandeling in het TMC Health Cancer Center. Ons multidisciplinaire team zal uw individuele situatie zorgvuldig evalueren om u de meest effectieve en medelevende zorg te bieden.
Anale kanker is een gezwel in het anale kanaal, de korte buis aan het einde van het rectum. Symptomen kunnen zijn: rectale bloedingen, bloed in de ontlasting en anale pijn, soms verward met aambeien.
De meeste behandelingen van anale kanker omvatten nu chemotherapie en bestraling, waarbij mogelijk een operatie wordt vermeden, wat in het verleden vaker voorkwam. Het anale kanaal is een korte buis omgeven door spieren die afvalstoffen regelen die het lichaam verlaten.
Symptomen kunnen ook zijn: groei, anale jeuk en vaker naar het toilet gaan. Raadpleeg een arts voor verontrustende symptomen.
Anale kanker treedt op wanneer anale kanaalcellen hun DNA veranderen en hen vertellen snel te groeien en zich te vermenigvuldigen, een tumor te vormen die gezond weefsel kan binnendringen en zich kan verspreiden. Humaan papillomavirus of HPV, een veel voorkomend seksueel overdraagbaar virus, wordt verondersteld de meeste anale kankers te veroorzaken.
Risicofactoren zijn onder meer blootstelling aan HPV, meer seksuele partners, receptieve anale seks, roken en een voorgeschiedenis van cervicale vulvaire of vaginale kanker, of een zwak immuunsysteem. Anale kanker verspreidt zich zelden, maar als dat gebeurt, is het moeilijker te behandelen, vaak met gevolgen voor de lever en de longen. Voor meer informatie over behandeling, preventie en meer Bezoek onze gezondheidsbibliotheek.
Darmkanker begint in de dikke darm en treft vaak oudere volwassenen, hoewel het op elke leeftijd kan voorkomen. Het begint meestal als goedaardige poliepen die zich in de loop van de tijd tot kanker kunnen ontwikkelen. Vroege darmkanker veroorzaakt mogelijk geen symptomen, waardoor regelmatige screening belangrijk is voor het opsporen en verwijderen van poliepen.
Symptomen van darmkanker kunnen zijn: veranderingen in de stoelgang, rectale bloedingen, buikpijn, zwakte, onverklaarbaar gewichtsverlies en het gevoel dat de darm niet volledig wordt geleegd. Als u aanhoudende en zorgwekkende symptomen ervaart, raadpleeg dan een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg.
Hoewel de exacte oorzaak van de meeste darmkankers onbekend is, treedt het op wanneer darmcellen DNA-veranderingen ontwikkelen, waardoor ze zich snel vermenigvuldigen en tumoren vormen. Factoren die het risico kunnen verhogen, zijn onder meer oudere leeftijd, voorouder, persoonlijke of familiegeschiedenis van colorectale kanker of poliepen, inflammatoire darmaandoeningen, erfelijke syndromen, een vezelarm vetrijk dieet, gebrek aan lichaamsbeweging, diabetes, obesitas, roken en overmatig alcoholgebruik. Behandelingsopties omvatten chirurgie, bestralingstherapie, chemotherapie, gerichte therapie en immunotherapie, inclusief minimaal invasieve chirurgische technieken. Voor meer details en informatie over darmkanker Bezoek onze gezondheidsbibliotheek.
Als bij u de diagnose familiale adenomateuze polyposis of FAP is gesteld, weet dan dat het een zeldzame erfelijke aandoening is. FAP wordt veroorzaakt door een probleem met een gen en leidt tot veel poliepen in je dikke darm en endeldarm. Deze poliepen kunnen vaak kanker worden als je 40 bent.
Het belangrijkste teken van FAP zijn veel poliepen in de dikke darm en het rectum, meestal beginnend in de tienerjaren. Omdat deze poliepen bijna altijd kanker worden, is vaak een operatie nodig om de dikke darm te verwijderen. Poliepen kunnen ook in de bovenste dunne darm groeien, maar deze kunnen meestal worden behandeld met regelmatige controles en verwijdering.
Sommige mensen hebben een mildere vorm die verzwakte FAP wordt genoemd met minder poliepen en een later risico op kanker.
FAP wordt veroorzaakt door een gendefect dat vaak van een ouder wordt geërfd. Het hebben van een familielid met FAP verhoogt uw risico.
Naast darmkanker kan FAP leiden tot poliepen in de dunne darm, maag en rond gal- en alvleesklierkanalen. Goedaardige gezwellen die desmoïden worden genoemd, huidtumoren, botgezwellen, oogveranderingen, gebitsproblemen en een laag aantal rode bloedcellen zijn ook mogelijk.
Hoewel je FAP niet kunt voorkomen, zijn genetische tests en counseling belangrijk als je een familiegeschiedenis hebt. Als u FAP heeft, kunnen regelmatige screening en chirurgie colorectale kanker en andere problemen helpen voorkomen.
De diagnose omvat het controleren van uw dikke darm en rectum met flexibele buisjes zoals sigmoïdoscopie en colonoscopie. Artsen kunnen ook bovenste endoscopie en beeldvorming zoals CT of MRI gebruiken. Een bloedtest kan controleren op het FAP-gen.
De behandeling begint vaak met het verwijderen van poliepen tijdens colonoscopie. Een operatie om een deel of het geheel van de dikke darm te verwijderen is echter meestal nodig om kanker te voorkomen. Dit kan soms worden gedaan met minimaal invasieve chirurgie. Zelfs na een operatie is regelmatige screening van de resterende dikke darm, dunne darm en andere gebieden belangrijk om te controleren op meer poliepen of andere complicaties zoals desmoïdtumoren. Behandelingen voor deze problemen kunnen bestaan uit meer operatiemedicatie of andere therapieën. Onderzoekers kijken ook naar nieuwe behandelingen. Om meer te weten te komen over behandeling, diagnose en meer Ga naar onze gezondheidsbibliotheek.
Rectumkanker begint in het rectum, het laatste deel van de dikke darm. 1 Vaak gegroepeerd met darmkanker als colorectale kanker, de behandeling van rectumkanker verschilt vanwege de krappe ruimte van het rectum in de buurt van andere organen. Symptomen zoals veranderingen in de stoelgang, rectale bloedingen of buikpijn kunnen optreden naarmate de ziekte vordert. Hoewel de exacte oorzaak vaak onbekend is, gaat het om DNA-veranderingen in rectale cellen die leiden tot tumorgroei. Risicofactoren weerspiegelen die van darmkanker, waaronder een voorgeschiedenis van poliepen, ras, diabetes, zwaar alcoholgebruik, een dieet met weinig plantaardig / veel rood vlees, familiegeschiedenis van colorectale kanker, inflammatoire darmaandoeningen, erfelijke syndromen, obesitas, oudere leeftijd voorafgaand aan bestraling en roken. De behandeling omvat meestal een operatie, mogelijk met chemotherapie, bestralingsgerichte therapie of immunotherapie. Lees meer over symptomen, symptomen, oorzaken van endeldarmkanker, preventie en behandelingsopties. Lees meer over behandeling, preventie en meer in onze gezondheidsbibliotheek.
Dunne darmkanker begint in de dunne darm, die voedsel verteert en voedingsstoffen opneemt. Symptomen kunnen zijn: buikpijn, geelzucht, zwakte, misselijkheid, braken, onverklaarbaar gewichtsverlies, bloed in de ontlasting, diarree en blozen van de huid. De oorzaak is niet bekend, maar het gaat om DNA-veranderingen in dunne darmcellen, waardoor ze zich vermenigvuldigen en zich mogelijk verspreiden. Typen zijn onder meer adenocarcinoom, neuro-endocriene tumoren, lymfoom en wekedelensarcoom. Risicofactoren zijn onder meer erfelijke DNA-veranderingen, andere darmaandoeningen, verzwakt immuunsysteem en mogelijk voeding. De behandeling omvat vaak een operatie en kan chemotherapie-gerichte therapie of bestraling omvatten. Complicaties kunnen zijn: een verhoogd risico op andere vormen van kanker en de verspreiding van de kanker. Voor meer informatie over dunne darmkanker, ook over diagnose en behandeling Bezoek dan onze Gezondheidsbibliotheek.
Geconfronteerd worden met een diagnose van colorectale kanker kan overweldigend zijn, maar weet alsjeblieft dat je niet de enige bent. Bij ons geloven we in een teambenadering van uw zorg. Dit betekent dat een groep toegewijde specialisten zal samenwerken om een behandelplan op te stellen dat speciaal voor u op maat is gemaakt. Dit team kan bestaan uit chirurgen, kankerartsen (oncologen), radiotherapeuten, radiologen, pathologen en vele andere ondersteunende professionals zoals verpleegkundigen, diëtisten en counselors. We komen allemaal samen om onze expertise te delen en ervoor te zorgen dat u bij elke stap de best mogelijke zorg krijgt. We zijn er om alles duidelijk uit te leggen en al uw vragen te beantwoorden. Meer informatie over het team van colorectale specialisten vindt u hier
Het goede nieuws is dat er verschillende effectieve manieren zijn om colorectale kanker te behandelen. De belangrijkste dingen die ons helpen beslissen welke behandelingen het beste voor u zijn, zijn waar de tumor zich in uw dikke darm of rectum bevindt en hoe ver de kanker is gegroeid (het stadium). U kunt één type behandeling of een combinatie daarvan hebben. Kankerbehandelingen kunnen worden gegroepeerd in twee hoofdtypen:
- Lokale therapie: Deze behandelingen richten zich op de kanker in of nabij uw dikke darm of rectum. Chirurgie en Bestralingstherapie zijn lokale therapieën. Chirurgie is gericht op het verwijderen van de kanker, terwijl straling hoogenergetische stralen gebruikt om kankercellen in een specifiek gebied te vernietigen. Zelfs als de kanker zich heeft verspreid naar andere delen van uw lichaam, kan lokale therapie worden gebruikt om het op die specifieke plekken onder controle te houden.
- Systemische therapie: Deze behandelingen maken gebruik van medicijnen die door uw bloedbaan reizen om kankercellen in uw hele lichaam te bereiken en aan te vallen. Chemotherapie en Biologische therapie zijn systemische behandelingen.
Chirurgie is vaak de primaire behandeling voor zowel darm- als rectumkanker (National Cancer Institute). De specifieke chirurgische benadering is afhankelijk van de locatie en het stadium van de kanker.
- Colonoscopy: Als tijdens een colonoscopie een kleine poliep in een vroeg stadium (een gezwel dat kanker kan worden) wordt gedetecteerd, kan deze vaak onmiddellijk worden verwijderd. In sommige gevallen kunnen kleine tumoren in het onderste rectum ook via de anus worden verwijderd.
- Laparoscopie: Voor darmkanker in een vroeg stadium kunnen chirurgen laparoscopie gebruiken. Deze minimaal invasieve techniek omvat het inbrengen van een dunne, verlichte buis, een laparoscoop genaamd, door een paar kleine incisies in uw buik. De chirurg gebruikt de laparoscoop om de binnenkant van uw buik te visualiseren, de tumor, een deel van de gezonde dikke darm en nabijgelegen lymfeklieren te verwijderen. Ze zullen ook controleren op tekenen van verspreiding van kanker.
- Open operatiekamer: Deze traditionele chirurgische methode omvat een grotere incisie in uw buik om de tumor, een deel van de gezonde dikke darm of het rectum en nabijgelegen lymfeklieren te verwijderen. Tijdens een open operatie zal de chirurg ook de omliggende weefsels en organen onderzoeken op tekenen van verspreiding van kanker.
- Verbinding van de darm en mogelijke kans op een stoma: Nadat een deel van uw dikke darm of rectum is verwijderd, probeert de chirurg meestal de resterende gezonde delen opnieuw te verbinden. In sommige situaties is het echter niet haalbaar om onmiddellijk opnieuw verbinding te maken. In dergelijke gevallen kan de chirurg een stoma maken, een opening op het oppervlak van uw buik, om afvalstoffen af te leiden. Het bovenste uiteinde van de darm is verbonden met de stoma en aan de buitenkant wordt een opvangzakje bevestigd. Voor veel mensen is een stoma tijdelijk, waardoor de darm kan genezen voordat deze operatief wordt omgekeerd. Patiënten met tumoren in het onderste rectum kunnen echter een permanente stoma nodig hebben. Deze mogelijkheid zal in detail met u worden besproken door uw chirurgisch team.
Chemotherapie omvat het gebruik van geneesmiddelen tegen kanker om kankercellen door het hele lichaam te vernietigen. Deze medicijnen circuleren door de bloedbaan en kunnen kankercellen bereiken, ongeacht hun locatie (National Cancer Institute). Chemotherapie wordt meestal intraveneus (via een ader) toegediend, maar kan soms oraal (via de mond) worden toegediend. De behandeling kan in verschillende settings plaatsvinden, waaronder het ziekenhuis, poliklinieken of zelfs thuis.
Voor sommige patiënten met gevorderde darm- of endeldarmkanker kan biologische therapie, ook wel doelgerichte therapie genoemd, worden aanbevolen. Deze geneesmiddelen, waaronder monoklonale antilichamen, zijn ontworpen om zich te richten op specifieke moleculen die betrokken zijn bij de groei en verspreiding van kankercellen (National Cancer Institute). Biologische middelen worden meestal intraveneus toegediend en kunnen gelijktijdig met chemotherapie worden toegediend.
Bestralingstherapie maakt gebruik van hoogenergetische stralen om kankercellen te vernietigen in een gelokaliseerd gebied (National Cancer Institute).
- Uitwendige straling: De straling wordt geleverd door een machine buiten het lichaam, zoals een lineaire versneller. Behandelingen worden doorgaans poliklinisch toegediend, meerdere dagen per week gedurende een bepaalde periode.
- Inwendige bestraling (Brachytherapie): Bij deze techniek wordt radioactief materiaal via dunne buisjes direct in of nabij de tumor geplaatst. Patiënten die brachytherapie ondergaan, moeten doorgaans enkele dagen in het ziekenhuis verblijven terwijl de implantaten op hun plaats zitten.
- Intraoperatieve bestralingstherapie (IORT): In bepaalde gevallen kan de bestraling tijdens de operatie rechtstreeks op de plaats van de tumor worden toegediend.
Het is belangrijk om te weten dat de manier waarop we darmkanker behandelen soms anders kan zijn dan hoe we endeldarmkanker behandelen:
- Darmkanker: Chirurgie is meestal de belangrijkste behandeling voor darmkanker. Chemotherapie kan samen met een operatie worden gebruikt. Biologische therapie kan een optie zijn voor gevorderde darmkanker. Een colostoma is meestal niet nodig voor darmkanker. Bestralingstherapie wordt niet vaak gebruikt voor darmkanker, maar kan soms helpen bij pijn of andere symptomen.
- Endeldarmkanker: Chirurgie is ook een veel voorkomende behandeling voor alle stadia van rectumkanker. Bestralingstherapie en chemotherapie worden echter vaak samen met een operatie gebruikt. Bestraling kan vóór de operatie worden gegeven om de tumor te verkleinen of na de operatie om eventuele resterende kankercellen te doden. In sommige gevallen wordt tijdens de operatie bestraald. Ongeveer een op de acht mensen met endeldarmkanker heeft mogelijk een permanente colostoma nodig. Biologische therapie kan ook worden gebruikt voor gevorderde endeldarmkanker.
We leggen u zorgvuldig uit wat uw behandelingskeuzes zijn en wat u kunt verwachten. Vergeet niet dat we een team zijn en dat we met u zullen samenwerken om een behandelplan op te stellen dat aan uw individuele behoeften voldoet en u helpt op uw weg naar herstel.
Onderzoek toont aan dat sommige dingen ervoor kunnen zorgen dat u meer kans heeft op het krijgen van darm- en endeldarmkanker (ook wel colorectale kanker genoemd). Sommige van deze dingen, zoals wat je eet en hoe actief je bent, kun je veranderen. Anderen, zoals je leeftijd en familiegeschiedenis, kun je niet. Maar kennis van deze risicofactoren is voor iedereen belangrijk.
Er zijn verschillende risicofactoren voor colorectale kanker waar u enige controle over heeft:
- Uw gewicht: Overgewicht of obesitas, vooral rond je middel, kan je risico vergroten.
- Hoe actief je bent: Niet genoeg bewegen kan ook uw risico verhogen.
- Uw dieet: Het eten van veel rood vlees (zoals rund- en lamsvlees) en vleeswaren (zoals hotdogs en lunchvlees) is gekoppeld aan een hoger risico. Het eten van meer fruit, groenten en volle granen kan helpen het risico te verlagen.
- Roken: Roken is niet alleen slecht voor je longen; Het kan ook het risico op darmkanker verhogen.
- Alcoholgebruik: Zwaar drinken is in verband gebracht met een grotere kans op het krijgen van colorectale kanker. Het beperken van uw alcohol kan dit risico verlagen.
Sommige risicofactoren voor colorectale kanker liggen buiten uw controle:
- Uw leeftijd: Colorectale kanker komt veel vaker voor bij mensen van 50 jaar en ouder.
- Uw medische geschiedenis: Als u bepaalde aandoeningen heeft gehad, zoals adenomateuze poliepen of inflammatoire darmaandoeningen (zoals de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa), kan dit uw risico verhogen.
- Uw familiegeschiedenis: Als u familieleden heeft die colorectale kanker of poliepen hebben gehad, kan uw risico hoger zijn. Misschien wilt u met uw arts praten over eerdere screening of genetische tests.
- Uw ras of etniciteit: Mensen van Afro-Amerikaanse afkomst en Asjkenazische joden hebben een hoger risico.
- Diabetes hebben: Mensen met diabetes type 2 hebben een verhoogd risico.
Het hebben van een of meer van deze risicofactoren betekent niet dat u zeker colorectale kanker krijgt. Als je geen van deze factoren hebt, wil dat nog niet zeggen dat je helemaal veilig bent. Het is belangrijk om met uw arts te praten over uw individuele risico en om op 45-jarige leeftijd te beginnen met regelmatige screening op darmkanker, zelfs als u geen bekende risicofactoren heeft.
Zoeken in onze gezondheidsbibliotheek
Deze gezondheidsinformatie wordt verstrekt door de
Mayo Stichting voor Medisch Onderwijs & Onderzoek.
